تامین اشتغال یکی از ضروریات برای مدیریت و راهبری هر کشوری است. اساس درآمدزایی و چرخش اقتصادی در همه دنیا را کار و کارآفرینی می‌دانند. موضوعی که از روزگاران دور و با شکل‌گیری زندگی جمعی به شکلی بدوی و محدود پا گرفت و امروز به جدیدترین شکل خود یعنی «کارآفرینی فناورانه» رسیده است. اتفاقی که در دل دارایی‌های علمی و تخصصی و ظرفیت‌های فناورانه گل کرد و به بار نشست.

پایه این کار هم تخصص و توان علمی کسانی است که با کسب مهارت به دنبال توسعه کار و تجارت خود هستند. به دنبال یافتن حلقه‌های تکمیلی زنجیره شکل گرفته‌ای از تخصصشان، تا بتوانند خدماتی کامل‌تر و پخته‌تر به متقاضیانشان ارائه کنند. خدماتی در مرز دانش و مبتنی بر زندگی روزمره مردم.

روزگاری بود که کارآفرینی چرخه محدودی داشت و دست هر کسی به این چرخه ارزش‌آفرین و اقتصادی نمی‌رسید. اما با شکل‌گیری زیست‌بوم فناوری و نوآوری، این رویداد فناورانه به دست متخصصان افتاد تا از دل خود جهانی کوچک اما ارزشمند از نیروی انسانی و ظرفیت‌های تخصصی بیرون بیاورند. این مفهوم موجب خلق موقعیت‌ها و ارزش‌های اقتصادی بیشتر و بهتر شده است.

کارآفرینی، کانون کار و تلاش و توسعه است. این موتور محرکه را مبدا توسعه اقتصادی کشورها می‌دانند که اگر فرهنگ درستی داشته باشد و به خوبی از ظرفیت‌های آن استفاده شود؛ اساس پیشرفت را در کشور محکم‌تر می‌کند و شاخص‌های توسعه را ارتقا می‌دهد.

اما کارآفرینی فناورانه پا را از این هم فراتر می‌گذارد و به دنیای خلاقیت و نوآوری ورود می‌کند. خلاقیت‌هایی با منشا علم و دانش که از ورای تفکری نوآورانه بروز می‌کند. اسماعیل قادری‌فر رییس مرکز توسعه فناوری‌های راهبردی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری هم با اشاره به این‌که تثبیت مفاهیم خلاقیت، ریسک و نوآوری در کارآفرینی فناورانه ضروری است، می‌گوید: توجه به این مفاهیم هم در شروع یک کار تجاری مهم است و هم به انتقال موفق بنگاه‌های شکل گرفته به بازارهای جهانی می‌انجامد.

به گفته او، ورود به بحث کارآفرینی، شهامت و جسارت می‌خواهد. این کار با سختی‌ها و ریسک بالایی مواجه است. به همین دلیل باید برای ورود به این عرصه نگاه و فکری خلاق و نوآور داشته باشید.

قادری‌فر ادامه می‌دهد: با توسعه علوم نافع در کشور می‌توانیم توسعه چشمگیری را در بحث کارآفرینی شاهد باشیم.